ศีล 5 

คือ ข้อปฏิบัติพื้นฐาน 5 ประการในพระพุทธศาสนา ที่เป็นข้อห้ามสำหรับผู้ที่ต้องการรักษาความดีงามและศีลธรรมของตนเอง ศีล 5 เป็นหลักธรรมสำหรับฆราวาส และเป็นข้อปฏิบัติสำหรับผู้ที่ต้องการฝึกฝนตนเองให้เป็นคนดี 

ศีล 5 ประกอบด้วย

1. ปาณาติปาตา เวรมณี (Pāṇātipātā Veramaṇī):
งดเว้นจากการฆ่าสัตว์ หรือการทำร้ายชีวิตผู้อื่น

2. อทินนาทานา เวรมณี (Adinnādānā Veramaṇī):
งดเว้นจากการลักทรัพย์ หรือการเอาสิ่งของผู้อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต

3. กาเมสุมิจฉาจารา เวรมณี (Kāmesu micchācārā Veramaṇī):
งดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม หรือการมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสม

4. มุสาวาทา เวรมณี (Musāvādā Veramaṇī):
งดเว้นจากการพูดเท็จ หรือการพูดโกหก

5. สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี (Surāmerayamajjapamādaṭṭhānā Veramaṇī):
งดเว้นจากการดื่มสุราและของมึนเมา ที่เป็นเหตุแห่งความประมาท. 

ศีล 5 เป็นเครื่องมือในการฝึกฝนตนเองให้มีความประพฤติที่ดีงาม ทั้งทางกายและวาจา ทำให้เกิดความสงบสุขในชีวิตและสังคม

การรักษาศีล 5 อย่างบริสุทธิ์ จะนำมาซึ่งความสุข ความเจริญ และเป็นพื้นฐานของการดำเนินชีวิตอย่างมีสติ